Alsof

Alsof ze de perfectie op punt heeft gebracht

zacht van stem

en nette klederdracht

gebaard ze verbaasd van krommen haas

bij het vaststellen van onregelmaat

ze verfoeit fouten fervent

een strak keurslijf

maakt haar bestaan boeiend

Alsof ze met Zeus himself van bil is gegaan

vol van verrade

doet ze zich zo heerlijk voor,

de foor,

valt voor iedereen in ongenade

in schimmen vindt ze verdicht licht,

maar ze vreest de zonnestralen

die het beste uit de mens naar boven halen

maar mijn eigen verwijten

krijgen me klein

wat zwart, wat wit,

of is het wijzer grijzer te zien?

Alsof de wereld gisteren is vergaan

staat ze daar maar dwaas te staren

aanpakkerij stroomt niet door haar aderen

’t is een pakje van haar voorvaderen

met haar blik op half zeven

en lustend naar het verleden

vergeet ze vandaag vorm te geven

Alsof ze hem al jaren kent,

verwent ze zijn ziel

met haar zacht en zoet gezaag,

een klaagzang over de haag

verziekt door witte schimmel

verliest ze hem in de ruis

van de hymne die tiert

over het plezier van voorbestemde zielen

Maar mijn eigen verwijten

krijgen me klein

wat zwart, wat wit,

of is het wijzer grijzer te zien?

Alsof de eeuwen zich voor ons uitstrekken

doen we betrekkelijk weinig nuttig,

geeuwen we wijdgaaps

bij het aanzicht van onze gesmolten Aarde

waarde wordt niet meer gehecht

slechts blazen werkt

als je de stofzuiger afzet

maar mijn eigen verwijten

krijgen me klein

wat zwart, wat wit,

of is het wijzer grijzer te zien?

Waarom zijn wat niet is?

het carnaval wordt onze karma val

dus laat je maskers los,

wordt wakker de anderen aan!

want of het nu zwart is, of wit,

het is altijd wijzer grijzer te zien!

Retrorespect

voor de tijd

de klok slaagt tien voor tien

(c) Tineke Lambreghts