“’t Is de liefde die de mens content maakt!”
zo beweerde ze
In 1 teug dronk ze haar glas
leeg en zweeg
tranen stilletjes weggespoeld
Is ’t de liefde die de mens content maakt?
Nog nooit eerder had ze zich zo ellendig gevoeld
macht des gehoopte
gewoonte doet leven
ze wrocht en zocht
naar antwoorden plingend
’t Is de liefde die de mens content maakt
zacht en zoet zingend
samen in slaap dommelen,
schommelen als speelse kinderen
zorgeloos en vermakelijk
Is ’t de liefde die de mens content maakt?
De plotse vonk!
Vluchtig en vergankelijk
chemie als beste basis
om dan weer duchtig
te blozen onder zijn blik
’t Is de liefde die de mens content maakt!
samen naar ’t altaar dartelen
witte duiven
en pintjes die schuimen
gulzig gelukkige gezichtjes
Is ’t de liefde die de mens content maakt?
De hevigheid en passie
of stevigheid en actie
helemaal hoofd over hielen
bots ik tegen hem op
als een blind zwijn
’t Is de liefde die de mens content maakt!
Water bij de wijn
of wordt hij degene die plooit?
compromissen vernissen
surfen naar ’t volgend geruzie
Is ’t de liefde die de mens content maakt?
Misschien verwacht je een conclusie
maar ik adem geen antwoorden
verwoord slechts vragen
die me komen dagen
want wat is liefde?
…
Lachen tot je scheel ziet
een zomer boemvol geniet
en ook kapot gaan van verdriet
meespelen met de poppen
schrijven zonder stoppen
of je volproppen met vettigheid
Het aanvaarden van gebreken
verbleken bij een aanzoek
of hoopvol wachten op een teken
Alle schoonheid op aarde
en ze schatten naar waarde
zoals vrouwen met forse baarden
’t Is de liefde die de mens content maakt!
(c) tineke lambreghts
