’t was op een zomer zwoele dag
net als deze
het besef dat ik je graag zag
zonder het te vrezen
we waren wat weinig werelds
zorgenloos gestoei
een van de weinige kerels
voor wie ik nog steeds groei
Op warme dagen als vandaag
doen geuren dromen
van intense momenten vaag
vanbinnen verscholen
d’ avondzon ontvoert gedachten
verder dan gewild
een zweem van hoopvol verwachten
verwerpt m’n schild
’t Is de wind, die brengt me weer
thuis
verhelderde blik
hersenen zonder gemuis
en ook zonder schrik
want zo’n heerlijk warme dagen
zijn uiterst uniek
ze vervagen al je vragen
mijn gewenste repliek
(c) tineke lambreghts
