Nu ik tien dagen 32 ben, wordt het tijd
dat ik m'n stoute schoenen aantrek. Met braaf en vriendelijk zijn,
kom je blijkbaar nergens in het leven, dus bij deze wil ik u even
melden dat ik het uiterst jammer vind dat ik niet werd weerhouden
voor deze vacature. Ik ben immers een topkandidaat voor deze functie
(ook een topwijf in het algemeen, maar dat is even buiten de
kwestie). Dat u via bepaalde parameters kandidaten moet selecteren,
snap ik. Toch ben ik teleurgesteld dat ervaring steeds mij de nek
omdraait. Hoe kan ik immers ervaring opdoen als niemand mij de kans
geeft om deze op te bouwen? Waarom ziet u het niet als een kans? Ik
heb nog geen bepaalde hardnekkige gewoontes of stramienen waar ik me
angstvallig aan wil houden. Ik ben als het ware een onbeschreven
blad, dat jullie mee kunnen invullen.
Telt motivatie dan echt niet meer mee?
Dat zou jammer zijn, want zoals ik al aangaf, is er geen betere
persoon om deze functie uit te voeren dan mezelf. Uiteraard leg ik me
neer bij uw beslissing, maar vraag toch met aandrang om in de
toekomst 'ervaring' minder te laten doorwegen bij de beslissing.
Alvast bedankt voor uw begrip!
